معنی بت فریب در لغت نامه دهخدا

که بت را بفریبد. که بت را از راه ببرد:، به دلدار گفت ای بت بت فریب.، ؟،

معنی بت فریب در فرهنگ لغت هوشیار

فریب دهنده بت، معشوق صاحب جمال، روز بیست و چهارم است از ماههای ملکی

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

پر مکر، پر حیله، بسیار حیله گر، برای مثال بدان ای جهان دیدۀ پرفریب / به هر کاردیده فرازونشیب (فردوسی - ۴/۷۹)

بر (به) اریب به معنی به صورت مایل و کج، برای مثال یک قدم چون رخ ز بالا تا نشیب / یک قدم چون پیل رفته بر اریب (مولوی - مجمع الفرس - اریب)

آنچه دل را بفریبد، دلربا، دلکش، خوش نما، خوشایند

(بِ تَ)

تقریباً. (ناظم الاطباء).

(رَ)

مرکّب از: بی + ریب، بی شک. بی شبهه. (ناظم الاطباء)، رجوع به ریب شود

(تَ ءَمْ مُهْ)

بدوا تنگ نمودن زن،... خود را. (منتهی الارب) (ازآنندراج) (ناظم الاطباء). تنگ کردن زن... خود به دارو. (از محیط المحیط)

بسیار حیله گر پر عشوه مکار

گرای فریب آن چه طبع را جلب کند و فریفته سازد

تقریباً

بی شبهه و شک

بدون فریب، بدون مکر